.
ลักษณะร่วมกันอย่างหนึ่งของ “พรานบรรดาศักดิ์” จะนึกเข้าข้างตัวเองว่า “กูฉลาด” “กูมีวิธีหลบหลีก”
เพราะฉะนั้น แม้จะเกิดคดีเสือดำ ที่คนทั้งประเทศก่นประณาม และเป็นคดีตัวอย่างที่ชี้ให้เห็นว่า เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าตัวเล็กๆ ก็ล้มยักษ์ได้
แทนที่ปลัดด่านมะขามเตี้ย (ซึ่งก็เล็กกว่าเจ้าสัวมากๆๆๆ) จะเอาเป็นอุทาหรณ์เตือนสติ แต่กลับเชื่อมั่นตัวเองผิดๆ ว่ามีวิธีการที่ดีกว่า ไม่มีใครจับได้ไล่ทัน
พฤติการณ์มีอะไรที่คล้ายคลึงกับคดีเสือดำ มีการยิงสัตว์ (หมีขอ) มาปรุงอาหาร แต่อ้างว่าซื้อมาจากชาวบ้าน มีการซุกปืนไรเฟิลเข้าไป แถมพัฒนาให้เนียนกว่า ด้วยการติดไซเลนเซอร์เก็บเสียง พอถูกจับก็ปฏิเสธลูกเดียวอย่างกะลอกกันมา
แล้วฝ่ายตำรวจล่ะ ท่านศรีวราห์ก็เข้ามาสั่งการเรื่องการสอบสวนและเก็บพยานหลักฐาน บรรยากาศราวกับเป็นคดีเสือดำภาคสอง
คราวนี้ปลัดหมีขอจะได้มองเห็นความจริงเสียที ว่าตัวเองนั้นก็ไม่เท่าไร พอถึงเวลาที่ต้องยึดความถูกต้อง ก็ไม่มีเจ้าหน้าที่คนไหนจะมากลัวบารมี
หากดูในแง่การแลกชีวิตกัน งานนี้นับว่าหมีขอไม่ตายฟรี สัตว์ตัวเล็กๆ พ่นพิษจนปลัดถูกให้ออกจากราชการทันควัน แถมโดนคดียาวเป็นหางว่าว
แล้วที่พลอยเสื่อมเสียไปด้วย คือวงการออฟโรด คงจะถูกจับตาว่าเป็นพวกไม่น่าไว้ใจ ไปเที่ยวหรือไปล่า?